Op tijd uit de veren om zeker te zijn dat
we niet te lang moeten wachten op een ferry. Aangekomen in Banjul werden we
uiteraard tegengehouden door een politieagent die vond dat ons busje geen
‘officieel’ toeristenbusje was. De ideale smoes om wat extra dalasi kunnen bij
te verdienen.
De overzet van Banjul naar Barra ging nog
nooit zo vlot als dit jaar. Aankomen, tickets kopen en recht de boot op
richting Barra. Rond half twee kwamen we dan aan in jimbana park waar we
dan alle tijd hadden om te eten, in de hangmat te liggen, te zwemmen of te
vissen.
Na een lekker stevig ontbijt van tapala en
omelet reden we met onze busjes richting Juffereh. Een dorpje dat wereldberoemd
geworden is dankzij Alex Haley en Roots. Traditioneel worden we bij aankomst in
Juffereh aangeklampt door opdringerige souvenirverkopers die proberen om hun
waar aan echte dumpprijzen kwijt te geraken. Dit jaar echter kwam er geen
enkele verkoper naar ons toe gelopen, maar werden we bij het uitstappen
verwelkomt door een politieagent. Blijkbaar zouden er te veel klachten van
toeristen geweest zijn over te opdringerige verkopers, waardoor de overheid
besloten heeft om de verkopers te weren van het strand en ze te plaatsen in een
craft market, ver van het toeristische gedeelte. Onder begeleiding van de
politie hebben we dan toch een bezoekje gebracht aan deze craft market. In
albreda brachten we een bezoek aan het slavenmuseum en het slaveneiland om zo
meer inzicht te krijgen in slavenhandel die nog steeds een zwarte vlek is in de
geschiedens van vele landen. Terug in Jimbana park besloten enkelen onder ons
om met de kano op de rivier te gaan, dit natuurlijk met een nat pak tot gevolg
(inclusief mevr. Wolfs).
Maandag
25 juni
Na een ontspannend weekend is het terug
tijd voor het werk. Half zeven uit bed, half acht ontbijt en half negen
vertrekken richting school. De meisjes van little trees zaten ons al op te
wachten en de elektriciteit was gelukkig ook terug. Na twee teleurstellende
dagen voor het weekend, door een gebrek aan elektriciteit, konden de meisjes er
eindelijk terug volle goede moed invliegen. Vandaag gingen de meisjes niet
alleen werken aan uniformen voor de
kinderen, maar konden ze ook beginnen aan hun eigen Afrikaanse jurk.
De jongens moesten het houden bij handwerk
omdat in het dorp geen elektriciteit aanwezig is. Ze begonnen direct met het
buitensleuren van het hout, het schuin afzagen van de kop (om het hout te laten
aansluiten aan de nok) en het voornagelen van het hout. De leerlingen van
little trees hielden zich ondertussen bezig met kappen van gaten in de
puntgevel en het plaatsen van de keper in
de gekapte gaten. Onze jongeren gingen dan alle balken aan de achterzijde
klaarzetten tegen de gevel, zodat ze de balken enkel moesten doorgeven aan de
leerlingen van little trees, die op het dak zaten. De balken werden vastgenageld en
voor we het wisten was het half één en arriveerde het middageten. Bonen met
brood, iets dat niet door iedereen (zelfs niet door Santy) gesmaakt werd.
In de namiddag stond Abuko nature reserve
op het programma. Abuko is een groot natuurreservaat met een immens aanbod aan
fauna en flora. Een lange wandeling door de ‘jungle’ brengt je naar een
weeshuis voor enkele Afrikaanse zoogdieren. Bavianen, antilopen en hyenas.
Sommige dieren lopen vrij rond in de natuur en zijn al goed gewend geraakt aan
de voorbijkomende toeristen. Zo kwam een aapje al bij Bouti zitten en pakje
haar flesje sprite af. We moesten iedereen wat intomen, of we zouden een extra
passagier hebben op onze terugvlucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten